Gisteren, gevangen in de hectiek van een NAVO-file nabij Den Haag, werd mijn wereld stilgezet door een appje dat mijn hart diep raakte: onze geliefde Mart is niet meer. Mart Janssen, onmiskenbaar 'Mister KSV', heeft op 88-jarige leeftijd zijn laatste adem uitgeblazen. Een icoon is heengegaan, en de leegte die hij achterlaat, is onmetelijk.

Wat een immense bewondering koester ik voor deze grootheid van KSV. Mart was onlosmakelijk verbonden met onze prachtige, bijna eeuw oude club. Als elfjarige jongen, amper vier jaar na de donkere dagen van de Tweede Wereldoorlog, begon hij aan zijn ongeëvenaarde KSV-carrière. Mart heeft elke denkbare functie binnen onze club bekleed, van het verleden tot het heden en zelfs verder dan we ons kunnen voorstellen. Maar ook in onze warme gemeenschap was Mart een ware rots in de branding.

Als kind was ik bevoorrecht om dagelijks over de vloer te mogen komen bij Mart, Els, Anja, Marion en Hans. Ik was indertijd namelijk bevriend met zijn zoon, Hans. Als ik me niet vergis was Mart in die tijd nog actief in de baggerwerkzaamheden. Ik werd altijd met open armen ontvangen, kon aanschuiven wanneer ik maar wilde en voelde me een deel van hun gezin. Naarmate ik ouder werd, groeide mijn bewondering voor Mart exponentieel. Zijn onvermoeibare inzet voor KSV en zijn grenzeloze betrokkenheid zijn met geen pen te beschrijven. Superlatieven schieten hier eenvoudigweg tekort. Om een glimp te vangen van zijn toewijding: Mart was dertien jaar lang grensrechter van het eerste elftal, maar liefst zestien jaar bestuurslid, jarenlang jeugdleider, een gepassioneerd speler, teamleider, EHBO-vrijwilliger, een ware 'sjaopspkop', en in zijn latere jaren een trouwe accommodatie medewerker. Kortom: Mart was een onmisbare pilaar van de Hornse gemeenschap.

Onze Prins Carnaval van 1964 kreeg uiteindelijk de welverdiende eer toen hij 35 jaar geleden de felbegeerde Bloomebössel ontving. Binnen KSV werd hij terecht benoemd tot lid van verdienste en later tot erelid van de club. In 2019 had ik de ontroerende eer om onze Mart, omringd door zijn liefhebbende familie, symbolisch te eren door zijn eigen 'Mart Janssen terras' te onthullen. Een plek waar zijn geest voor altijd zal voortleven.
Net als mijn mede-bestuursleden en (ik weet zeker) de rest van het dorp, buig ik diep voor deze buitengewone man. Het raakt mijn ziel tot in het diepst van mijn wezen dat we hem vanaf nu voorgoed moeten missen. Mart, 77 jaar lang een trouw lid van onze club. Wat zal ik je missen, elke keer als ik de kleedkamer binnenstap, het scorebord weer zie verspringen of wanneer ik op jouw terras, jouw plek, geniet van een smakelijk pintje.

Namens het bestuur van KSV Horn wensen we Els, Anja, Marion en Hans, hun gezinnen en alle nabestaanden ontzettend veel sterkte toe in deze zware tijd. We zullen je enorm missen, dat is een ding wat zeker is.

Ik buig nogmaals diep voor jou. Jouw nalatenschap zal voor altijd in ons voortleven.
Mart, dankjewel voor alles!!

Warme groet,

Siets namens bestuur KSV Horn