Tot mijn grote spijt heb ik moeten vernemen dat Jacques Rijkx is overleden. Jacques Rijkx, een echte KSV'er! Jacques heeft ontzettend veel voor KSV Horn betekend. Als speler, zaalvoetballer, trainer en zelfs hoofdtrainer. Maar zijn belangrijkste rol was aanjager, in alle posities die hij heeft vervuld.
Jacques was er, daar kon je op rekenen. Alhoewel hij er de laatste jaren voor koos in de schaduw te blijven om zijn slopende ziekte te verwerken. Toch zijn de meters die Jacques voor KSV heeft gelopen niet in afstand uit te drukken. Van dat soort mensen zijn er tegenwoordig niet meer al te veel!
Maar Jacques bracht ook humor!
Ik weet nog goed dat Jacques trainer was van de KSV veteranen. Mijn eigen broer, die net weer begonnen was met voetballen, moest na twee trainingen direct al met de wedstrijd mee. Het team slechts 11 spelers inclusief mijn broer. Na de warming-up werd tradioneel, in de kleedkamer, een peptalk gegeven door Jacques waarna de opstelling volgde. Hij begon met de keeper en noemde zo 10 spelers in diverse posities op. De 11e, mijn broer, zette hij .......... op de bank.
"Mer wae höbbe mèr 11 spelers", zie mijn broer. Maar Jacques bleef stoïcijns bij zijn opstelling. Niet lang na de afstrap mocht hij alsnog het veld in. Een historisch en tevens hilarisch moment.
Met respect voor zijn genoodzaakte, gepaste afstand van de laatste jaren, wil ik benadrukken dat Jacques voor altijd in het hart van KSV Horn zit opgesloten. Jacques, mede namens het voltallige bestuur en alle leden, wens ik je een mooie laatste reis. We wensen Nelly, Manon, Solomon, familie en vrienden heel veel strekte toe in deze zware periode.
Jacques, bij een weerzien met de ons al eerder ontvallen KSV coryfeeën, hoop ik van ganse harte dat jij weer de opstelling mag maken.
Rust zacht, Jacques!
Warme groet,
Sietse Lintjens namens KSV Horn